หลังจากตัวรับรู้อันตราย (คือ โนซิเซ็ปเตอร์) ทำงาน กระแสประสาทจะส่งผ่านประสาทรับความรู้สึกไปยุติที่ปีกหลัง (dorsal horn) ของไขสันหลังโดยเชื่อมกับเครือข่ายอินเตอร์นิวรอนซึ่งก็จะส่งกระแสประสาทไปยังเซลล์ประสาทสั่งการข้างเดียวกัน (ipsilateral) ในปีกหน้า (ventral horn) ของไขสันหลัง เซลล์ประสาทสั่งการก็จะทำงานเพื่อดึงอวัยวะที่ใกล้จะเกิดการบาดเจ็บให้ออกจากอันตรายได้ภายในครึ่งวินาที[1][9]ในขณะเดียวกัน เครือข่ายอินเตอร์นิวรอนก็จะส่งกระแสประสาทไปยังเซลล์ประสาทสั่งการในปีกหน้าซีกตรงข้ามของไขสันหลังด้วย[6][9]ซึ่งจะหดเกร็งกล้ามเนื้อเพื่อให้ยืดและเกร็งอวัยวะเพื่อรักษาดุลร่างกาย (เช่น เตรียมขาอีกข้างเพื่อรับน้ำหนักร่างกายทั้งหมดเมื่อเท้าข้างตรงกันข้ามเหยียบของคม)อนึ่ง เครือข่ายอินเตอร์นิวรอนยังส่งกระแสประสาทไปตามไขสันหลังเพื่อหดเกร็งกล้ามเนื้อเช่นที่ท้องและที่ตะโพกซึ่งจะเปลี่ยนจุดศูนย์ถ่วงของร่างกายเพื่อให้ทรงกายไว้ได้การกระตุ้นเซลล์ประสาทซีกตรงข้ามให้ทำงานเพื่อให้ทรงร่างกายไว้ได้เรียกว่า crossed extension reflex ซึ่งเป็นผลของ withdrawal reflex ของอวัยวะด้านล่างโดยปกติ[10]